بایدها و نبایدهای تربیت کودک همواره از سوالات رایج والدین، خصوصا پدر و مادر های جوان است.
تربیت کودک از چالش های بی پایان والد شدن است که در هر سنی، چهره جدیدی به خود می گیرد.
در این نوشته، بر آنیم که نکاتی مهم در مورد بایدها و نبایدهای تربیت کودک را برشماریم.
-کودک شما نیاز دارد، هرروز حداقل پانزده تا بیست دقیقه، فعالیت فیزیکی شاد داشته باشد.
باید بدود، برقصد، دوچرخه سواری کند، یا بازی هایی مانند ” لی لی ” و طناب زنی داشته باشد و همزمان با بازی، بلند بلند بخندد و یا فریاد بکشد و تخلیه هیجان کند.
اگر شما ساکن منازل آپارتمانی هستید، باید هرطور که هست، این شرایط را مهیا کنید.
– فرزند شما باید، قانون پذیری، مسیولیت و مواجه شدن با ناکامی و شکست را بیاموزد.
هیچ جایی بهتر و ایمن تر از خانواده، برای آموزش این امور نیست. پس به اندازه سنشان به آنها مسیولیت بدهیم و از آنها انتظار داشته باشیم.
گاهی ناخواسته و به اسم دوست داشتن، در حق فرزندانمان ظلم می کنیم.
-مراقب باشیم، با سخت گیری های بی مورد، یا ایجاد ترس در کودک، اعتماد به نفس، عزت نفس و حرمت نفس فرزندتان را از او نگیرید.
-توانایی ” نه گفتن ” را به فرزندتان بیاموزید.
به او اجازه دهید، در مواقعی که خطری سلامت جسمی و روانی او را تهدید نمی کند، نظراتش را محکم و با اقتدار بگوید و اگر نظرش خلاف نظر شماست، به شما ” نه ” بگوید.
بسیاری از مشکلات فرزندان، بخصوص در دوره نوجوانی، ریشه در عدم توانایی در ” نه گفتن ” آنها دارد.
-در مقابل هر مدل تنبیه یا تصحیح کردن رفتار کودکانتان، باید حداقل سه مرتبه از رفتار درست و خوب فرزندتان تعریف کنید یا نقاط قوت فرزندتان را به او یادآور شوید.
این کار ” زهر نتوانستن ” را از وجود او پاک می کند.
-فرزند شما نیاز به یک زندگی قابل پیشبینی دارد. مهمترین رکن زندگی او، شما هستید. پس لازم است بتواند رفتار شما را پیش بینی کند.
بنابراین یک مادر” یک روز عصبی، یک روز خوشحال ” از یک مادر همواره عصبی، آسیب زایی بیشتری دارد.
-داد زدن، تهدید کردن، و از دور دستور دادن ممنوع!
اگر برای هر چیزی سر کودکتان داد می زنید یا او را تهدید می کنید، یعنی در براربر او خیلی ضعیف هستید.
اگر از دور به کودکتان دستور می دهید، اما او اعتنایی نمی کند، به سمت او بروید، هم قد او بشوید و آرام، شمرده و محکم خواسته خود را بگویید.
متاسفانه این از توانایی اوست که می تواند شما را نادیده بگیرد و یا تظاهر کند، صدایتان را نشنیده است.
-قهر کردن، باج دادن، تمسخر و سرزنش کردن، ممنوع!
هرگز با فرزندتان قهر نکنید.
در عوض به او بگویید، کمی به زمان احتیاج دارید تا آرام شوید و حتما بعد از اینکه هر دو آرامتر شدید، با او صحبت خواهید کرد.
هرگز برای چیزی که فرزندتان با جیغ و گریه و پاکوبیدن، برای آن اصرار می کند، کوتاه نیایید و سعی کنید، صبور باشید.
هرگز و هرگز، کودک خود را سرزنش و تحقیر نکنید. به جای این کار، یاد بگیرید و به او هم یاد بدهید، احساسات خود را نسبت به موضوع، بیان کند.
نویسنده: رضوان السادات موسوی، کارشناس ارشد تربیتی و روانشناس کودک
در مجله اینترنتی سپین بیشتر بخوانید
