دسته‌بندی نشده

علل دیر حرف‌زدن کودک و درمان آن

دلایل حرف نزدن کودک

نشانه‌های کلیدی در علل دیر حرف‌زدن کودک

  • وقتی کودک در ادراک و یا صحبت کردن، دچار مشکلات غیر معمول باشد، تاخیر در حرف زدن تلقی می‌شود.
  • اگر احتمالا کودک شما دچار تاخیر در صحبت کردن است، با پزشک و یا پاتولوژیست مشورت کنید.
  • حمایت از کودک دچار تاخیر در صحبت، شامل گفتار درمانی، برنامه‌های گروهی،تصاویر، بازی‌ها و کتابها است.

لباس فرزندت رو آنلاین بخر!

علل دیر حرف‌زدن کودک

علل دیر حرف‌زدن کودک

 مشکل تاخیر در حرف‌زدن کودک چیست؟

هنگامی که کودک در فهم و یا استفاده از زبان مادری خود دچار مشکل باشد، تاخیر در حرف‌زدن کودک تلقی می‌شود. این مشکلات در سنین کودکی غیرعادی هستند.

مشکلات ممکن است با موارد زیر همراه باشد:

  • پاسخگویی و عکس‌العمل به زبان
  • فهم کلمات و یا جملات
  • بیان اولین کلمات و یا یادگیری آنها
  • قرار دادن کلمات در کنار هم برای ایجاد جمله
  • ساخت واژگان

علل دیر حرف‌زدن کودک در برخی مواقع می‌تواند اوتیسم، سندرم داون، ناشنوایی و یا مشکلات شنیداری باشد، اما بیشتر موارد این مشکل به خودی خود ایجاد می‌شوند.

تاخیر در حرف‌زدن کودکان، اختلال صحبت و توسعه زبان

تاخیر در حرف‌زدن کودکان با اختلال صحبت و توسعه زبان فرق دارد. اختلال صحبت (آوایی) زمانی است که کودک در تلفظ کلمات دچار مشکل است. این امر موجب می‌شود، فهم صحبتهای کودک سخت شود با اینکه کودک به خوبی کلمات و جملات را می‌فهمد و می‌تواند جملات را به طرز صحیحی بسازد.

اگر موضوع تاخیر در حرف‌زدن کودک رفع نمی‌شود، ممکن است نشانه‌ای از اختلال در توسعه زبان در کودک باشد. کودکانی با این مشکل، در فهم زبان و صحبت کردن دچار مشکل هستند که بر زندگی روزمره آنها تاثیر مستقیم دارد.

کودکان مبتلا به اختلال گویش، الزاما دچار تاخیر در حرف‌زدن و یا اختلال در توسعه زبان نیستند .و همه کودکان دچار تاخیر در گویش، ضرورتا در صحبت کردن مشکلی ندارند.

کودکان خانواده‌های دو یا چند زبانه، آهسته‌تر از کودکان تک‌زبانه، حرف‌زدن را می‌آموزند. این امر تاخیر در حرف‌زدن کودک بشمار نمی‌آید. این کودکان در سن مدرسه، به خوبی همتایان خود، خواندن و نوشتن را یاد خواهند گرفت.
علل دیر حرف‌زدن کودک

علل دیر حرف‌زدن کودک

نشانه‌های تاخیر در صحبت‌کردن کودکان در سنین مختلف

سرعت رشد مهارت‌های کلامی کودکان مختلف، باهم متفاوت است، بنابراین مقایسه کودک خود با همسالانش درتشخیص مشکلات زبانی او کمکی نخواهد کرد. بنابراین در صورت مشاهده هریک از این نشانه‌ها، بهترین کار، مشورت با متخصصین این امر است.

شش ماهگی:
  • عدم برقراری تماس چشمی
  • عدم پاسخ به صدا وقتی او را با نام خطاب می‌کنید.
  • عدم توجه به اشیا، وقتی در مورد آنها با کودک صحبت می‌کنید.
دوازده ماهگی:
  • کودک بازی‌های نوبتی را انجام نمی‌دهد.
  • با حالت چهره و بدن، کلمات و آواها با شما ارتباط برقرار نمی‌کند.
  • هنگام نیاز به شما و یا درخواست چیزی، با شما ارتباط برقرار نمی‌کند.
هجده ماهگی:
  • به ساختارهای ساده زبانی روزانه پاسخ نمی‌دهد. مانند “بای‌بای” ، ” بابا کجاست” ، ” اون توپ رو به من بده”
  • نمیتواند دو کلمه یا بیشتر را در کنار هم قرار دهد، مانند ” بریم بیرون” ، ” آب میخوام”
دو سالگی:
  • توانایی بیان حداقل 50 کلمه مختلف را ندارد.
  • نمیتواند دو کلمه یا بیشتر را در کنار هم قرار دهد، مانند ” بریم بیرون” ، ” آب میخوام”
  • عدم توانایی نام بردن حداقل یک رنگ
  • عدم پاسخ به سوالات ساده روزانه مانند ” بابا کجاست” ، ” لباستو بپوش”
  • عدم توانایی تولید کلمات بصورت خودبخودی. ( کودک فقط کلمات را از دیگران کپی می‌کند)
سه سالگی:
  • عدم توانایی در ترکیب کلمات و تولید جملات طولانی‌تر ” مامان کمکم کن” ، ” بازم غذا میخوام”
  • عدم پاسخگویی به جملات طولانی‌تر و ترکیبی مانند ” کفشاتو در بیار و بذار تو جاکفشی”
  • عدم علاقه به کتاب
  • عدم پرسش سوالات
4-5 سالگی و بیشتر:

برخی کودکان تا سن پیش‌دبستانی و یا دبستان، مشکلاتی در گویش دارند. اگر این امر به دلیل اوتیسم و مشکلات شنوایی نباشد، اختلال توسعه زبان تلقی می‌شود که ممکن است نشانه‌های زیر را داشته باشد:

  • کشمکش و تقلا در یادگیری کلمات جدید و گفتگو
  • بکارگیری جملات کوتاه و ساده و جاانداختن کلمات مهم در جمله
  • توجه فقط به قسمتی از کل ساختار جمله
  • مشکل در استفاده درست زمان ها در جمله‌بندی
  • سخت بودن استفاده از کلمات دقیق و درست و به جای آن استفاده از کلمات عمومی‌تر
  • عدم درک معنی جملات، کلمات و یا داستان‌ها
در سنین دیگر
  • توقف ناگهانی انجام کارهایی که قبلا عادت به انجام آنها داشته است مانند توقف صحبت کردن
  • تشخیص کم شنوایی، تاخیر در رشد و یا سندرمی که مهارتهای زبانی را تحت تاثیر قرار می‌دهد، مانند اوتیسم یا سندرم داون
کودکان دچار مشکلات زبانی و گویشی، به کمک فوری نیاز دارند. پس اگر در این مورد به کودک خود مشکوک شدید، به غریزه خود اعتماد و هرچه سریعتر با پزشک، معلم کودک و یا گفتاردرمانگر مشورت نمایید.
علل دیر حرف‌زدن کودک

علل دیر حرف‌زدن کودک

برای درمان تاخیر در حرف‌زدن کودک، از کجا کمک بگیریم؟

اگر کودک شما در حرف‌زدن دچار مشکل است، هرچه سریعتر با یک کارشناس مشورت کنید. برای مثال با:

  • معلم و یا مربی او در مدرسه، پیش‌دبستانی و یا مهدکودک
  • گفتاردرمانگر
  • کارشناس شنوایی‌سنج
  • پزشک کودک
  • مراکز بهداشتی و درمانی
  • روانشناس

اگر مشکل عمده کودک شما در فهم و بکارگیری زبان است، بهتر است با پاتولوژیست مشورت کنید. این کارشناسان با بکارگیری آزمونهای زبانی متوجه میشوند کودک شما چگونه از کلمات استفاده می‌کند و به درخواستها پاسخ می‌دهد.

اگر فکر می‌کنید کودک شما مشکل شنیداری دارد،بهتر است بوسیله یک شنوایی‌سنج معاینه شود. مشکلات شنوایی میتوانند با توسعه زبانی و ارتباطی تداخل ایجاد کنند.

کمک و حمایت کودکان با تاخیر در حرف‌زدن

اگر برای کودک شما ” تاخیر در حرف‌زدن” تشخیص داده شد، ممکن است کارشناس مربوطه برنامه‌های گروهی را برای ارتقای مهارتهای زبانی او برقرار کند و یا راههای دیگری چون استفاده از تصویر، بازی و کتاب را در نظر بگیرد.

همچنین ممکن است به شما استراتژی‌هایی جهت برقراری ارتباط با کودک در خانه را یاد دهد مانند دادن زمان بیشتری به کودک برای آغاز مکالمه.

علل دیر حرف‌زدن کودک:

دلیل تاخیر در حرف‌زدن کودکان مشخص نیست اما میدانیم که این امر در خانواده‌ها شایع است و در موارد زیر بیشتر می‌باشد:

  • در پسران
  • کودکانی که یکی از اعضای نزدیک خانواده آنها اختلال گویش و یا تاخیر در صحبت کردن داشته
  • کودکانی که دارای اختلال رشد یا سندرمی مانند اوتیسم یا سندرم داون هستند
  • کودکانی که مشکلات شنوایی مداوم و عفونت گوش دارند.
گاه تاخیر در رشد مهارتهای زبانی نشانه‌ای از اختلال‌های رشدی جدی‌تر مانند ناشنوایی و کاهش شنوایی، عقب‌ماندگی ذهنی، اوتیسم و اختلال رشد، دارد.

 

 

منبع وبسایت والدین استرالیا

اینستاگرام سپین

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *